آناتومی پستان (ppt) 35 اسلاید

آناتومی پستان (ppt) 35 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 35 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

آناتومی پستان قسمت خارجی پستان پوست نوک پستان Areola: ناحیه ای از پوست تیره که به صورت هاله ای اطراف نوک پستان را در بر گرفته است نوک پستان: Nipple بافتی قابل نعوظ که توسط اپیتلیوم پوشیده شده است و حاوی رشته های عضلانی است . عملی مانند اسفنگتر دارد که جریان شیر را کنترل می کند سوراخ های مجاری شیری به نیپل ختم می شود قسمت داخلی پستان دارای دو بافت غددی و چربی است . چربی بیشترین بخش آن است . بافت غده ای دارای 12-25 لوب است قسمت های هر لوب عبارتند از: لوبولها و آلوئول ها: هر لوب دارای تعداد زیادی آلوئول است که واحد های عملی پستان هستند. در مرکز هر آلوئول فضای آلوئولی آن قرار دارد و دیواره آن از دو لایه سلولی تشکیل شده است : سلولهای آلوئولی که در سمت داخل قرار دارند و تولید کننده شیر هستند و به وسیله پرولاکتین تحریک می شوند و پس از تولید شیر آن را به داخل فضای آلوئولی ترشح می کنند سلولهای عضلانی یا میلواپیتلیال :این سلولها که در سمت خارج قرار دارند به وسیله اکسی توسین ترشح شده و با انقباض خود شیر را از درون آرئول ها به مجاری شیری می رانند مجرای لاکتوفروس: از هر آلوئول یک مجرای شیری خارج می شود. این مجاری به هم می پیوندند. مجاری شیری لوبهای لوبول های هر لوب نیز با یکدیگر یکی شده و مجرای واحدی به نام لاکتوفروس در هر لوب می سازند و لاکتوفروس ها هر لوب را تا نوک پستان ادامه می دهد. در این مسیر قسمتی از مجرای لاکتوفروس هر لوب متسع شده که آن آمپول یا سینوس لاکتوفروس می گویند که به عنوان ذخیره موقت شیر عمل می کند عروق خونی و لنفاوی پستان فیزیولوژی ترشح شیر استروژن ترشح شده در دوران بارداری سبب رشد و هایپرپلازی مجاری شیری و پروژسترون سبب رشد در آلوئول های پستان و تحریک ترشح کلستروم می گردد . بلافاصله پس از تولد با حذف اثر این دو هورمون ، تولید و ترشح شیر تحت تاثیر پرولاکتین و اکسی توسین آغاز می شود هورمون پرولاکتین: تولید شیر به عهده پرولاکتین است. با تولد نوزاد و مهار شدن اثر استروژن و پروژسترون تولید آن افزایش می یابد و با هر مکیدن پستان توسط نوزاد تحریک حسی از نوک پستان به مغز می رود و سبب ترشح پرولاکتین از لوب قدامی هیپوفیز می شود که رفلاکس پرولاکتین نام دارد . پرولاکتین تا 30 دقیقه پس از پایان شیر دهی در خون باقی می ماند و حداکثر تولید آن از ساعت 2 نیمه شب تا 6 صبح است. عوامل افزایش دهنده پرولاکتین عبارتند از: دفعات زیاد مکیدن، ساعتی نبودن شیر دهی، خالی شدن پستان در هر بار شیردهی و شیر دهی در شب عوامل افزایش دهنده پرولاکتین هستند.